nta studiów prawniczych, mająca na celu przygotować go do wykonywania poszczególnych zawodów prawniczych. Praktyka ta odbywa się w miejscach i w czasie określonym szczegółowymi przepisami i kończy się zdaniem stosownego egzaminu państwowego.
Celem aplikacji jest przygotowanie aplikanta do należytego i samodzielnego wykonywania zawodu.
Aplikant do zawodów prawniczych musi być nieskazitelnego charakteru, korzystać z pełni praw publicznych, mieć ukończone z tytułem magistra wyższe studia prawnicze polskie albo zagraniczne uznawane w Polsce. Na aplikację przyjmuje się osoby, które złożyły egzamin konkursowy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aplikacja_(prawo)
Wiki: źródła prawa konstytucyjnego
Podstawowym aktem prawnym określającym ustrój państwa jest konstytucja; jej postanowienia znajdują rozwinięcie w szeregu ustaw. Najczęściej konstytucja ma postać jednego aktu prawnego, może mieć też kształt kilku aktów tej samej rangi (stan taki istniał w Polsce od września 1992 r. do wejścia w życie obecnej Konstytucji z 1997 r.). Innym przykładem jest ustrój Wielkiej Brytanii, w której porządku prawnym nie ma jednolitego aktu tej rangi, zaś treść konstytucji można wywieść z szeregu aktów prawnych powstałych na przestrzeni wieków (np. Wielkiej Karty Swobód z 1215 r., Act of Settlement z 1701 r.).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_konstytucyjne
Baza prawa współczesnego
Prawo rzymskie to podwaliny europejskiego systemu prawniczego oraz ogólnie prawa. Przedmiot wykładany na studiach prawniczych na pierwszym roku również nosi taką nazwę.
Dlaczego prawo rzymskie jest tak ważne? Ponieważ odgrywa ważną rol;ę w tworzeniu i kształtowaniu współczesnego prawa, zwłaszcza cywilnego. Obecne przepisy są w większym lub mniejszym stopniu oparte o dekrety prawa rzymskiego. Prawo rzymskie zapoczątkowało między innymi wykształcenie się podstawowych kontraktów (najem, sprzedaż, pożyczka czy zlecenie) łatwo w tym wypadku dostrzec podobieństwo do naszego systemu umów, a to tylko wierzchołek góry lodowej.